Θέλω να κοπάσει ο αέρας....

Με πολλές μέρες αποχή απο τη blogoπαρέα επέστρεψα.

Με το καιρό που επικρατούσε τις τελευταίες μέρες με βροχή, ομίχλη και αυτή τη στιγμή με ισχυρούς βοριάδες δεν είχαμε όρεξη καμία. Όλα γίνονταν απλά και μόνο βάση προγράμματος και γιατί έτσι πρέπει. Τράτζικ. Δε ξεχνάμε και τις 2 εβδομάδες ταλαιπωρίας για τον μικρό μας με τη γαστρεντερίτιδα....αλλά ευτυχώς.

Είχαμε μια υπέροχη εβδομάδα με ενημέρωση απο δασκάλα για πρόοδο του μικρού και πολύ καλή προσπάθεια....Αχ τι περήφανη μάνα είμαι....

Εύχομαι ο αέρας να κοπάσει για να απολαύσουμε τη Θεσσαλονίκη μας όπως της αξίζει με ποδηλατάδες & περπατάδες....

Τα ξαναλέμε....
Μαρία